Początki zespołu Wham! i ich muzyczne korzenie
George Michael i Andrew Ridgeley poznali się jako nastolatkowie uczęszczający do tej samej szkoły średniej w północnym Londynie. Od razu nawiązała się między nimi nić porozumienia, ponieważ odkryli, że łączy ich pasja do muzyki. W wolnych chwilach grali razem na gitarach, śpiewali i pisali proste piosenki. Marzyli o założeniu własnego zespołu i zostaniu sławnymi gwiazdami pop. Pierwsze próby stworzenia grupy podejmowali jeszcze jako uczniowie w 1978 roku, nadając jej nazwę The Executive. Jednak dopiero w 1982 roku, gdy obaj mieli po 18 lat, powstał duet Wham!. Nazwa była świadomie prowokacyjna i miała przyciągnąć uwagę słuchaczy.
Muzyczne korzenie Wham! sięgały soulu, funku i disco polo lat 70. Michael i Ridgeley wzorowali się na takich wykonawcach, jak Bee Gees, Chic, Donna Summer czy Parliament. Chcieli stworzyć własny, oryginalny styl łączący taneczne brzmienia z chwytliwymi melodiami. Do ich największych inspiracji należały również gwiazdy Motown Records, które z powodzeniem łączyły czarne brzmienia z popową estetyką. Te wczesne wpływy można było usłyszeć już na debiutanckim albumie Wham! z 1982 roku.
Powstanie grupy w 1982 roku
Oficjalna działalność duetu Wham! rozpoczęła się w 1982 roku, kiedy to George Michael i Andrew Ridgeley postanowili porzucić naukę i skupić się wyłącznie na karierze muzycznej. Obaj przeprowadzili się do Londynu, aby rozwijać swój talent w stolicy i nagrać pierwsze dema. Początkowo grali tylko we dwójkę, dopiero później dołączyli do nich inni muzycy sesyjni. Ich debiutancki singiel "Wham Rap! (Enjoy What You Do)" ukazał się w czerwcu 1982 nakładem niezależnej wytwórni Inner Vision i od razu zwrócił na nich uwagę krytyków.
George Michael i Andrew Ridgeley - duet z Londynu
Choć z biegiem czasu to George Michael stał się bezsprzeczną gwiazdą i liderem grupy, na początku obaj członkowie Wham! odgrywali równorzędne role. Łączyła ich bliska przyjaźń i artystyczne zrozumienie. Michael był utalentowanym wokalistą, kompozytorem i autorem tekstów, natomiast Ridgeley zajmował się głównie grą na gitarze. Ich wizerunek - młodzi, przystojni chłopcy z Londynu - idealnie pasował do muzyki, którą grali. Dzięki duetowi Wham! zyskał rozpoznawalny, charakterystyczny styl.
Inspiracje muzyką soulowej i funky
Muzyka, którą tworzyli Wham! od samego początku czerpała garściami z soulu, funku i disco. Łączyli oni zapętlone linie basu, dynamiczną perkusję, pomruki sekcji dętych z chwytliwymi melodiami i refrenami. Duży nacisk kładli na taneczne rytmy i energiczne brzmienie, które miało porwać słuchaczy do zabawy. Jednocześnie dbali o dopracowane aranżacje i produkcję na wysokim poziomie. Dzięki połączeniu tych elementów stworzyli świeże, nowoczesne brzmienie, które idealnie wpisywało się w klimat nurtu muzyki pop lat 80.
Debiutancki album i przeboje, które podbiły listy przebojów
Album "Fantastic" i singiel "Young Guns"
W 1983 roku ukazał się debiutancki album studyjny Wham! zatytułowany "Fantastic". Znalazły się na nim takie przeboje, jak "Young Guns", "Wham Rap!", "Bad Boys" czy "Club Tropicana". Krążek odniósł ogromny sukces komercyjny, trafiając na szczyty list przebojów w Wielkiej Brytanii. Stał się jednym z najlepiej sprzedających się albumów roku i przyniósł przełomowy moment w karierze duetu. Pierwszym singlem był utwór "Young Guns", który zapowiadał nową erę brytyjskiej muzyki pop. Teledysk do piosenki, w którym Wham! bawią się na ranczo w stylu Dzikiego Zachodu, zdobył popularność na całym świecie.
Ogromny sukces przeboju "Wake Me Up Before You Go-Go"
Jeszcze większą sławę Wham! przyniósł kolejny singiel "Wake Me Up Before You Go-Go", który ukazał się w 1984 roku. Numer błyskawicznie podbił listy przebojów, docierając do 1. miejsca zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i Stanach Zjednoczonych. Stał się pierwszym utworem duetu, który zdobył pozycję #1 w USA. Teledysk przedstawiający członków zespołu bawiących się na planszy w pepitowych swetrach również zdobył status kultowego. "Wake Me Up Before You Go-Go" pozostaje jednym z najbardziej rozpoznawalnych przebojów lat 80. XX wieku i wizytówką grupy Wham!.
Kolejne hity i popularność zespołu
Po sukcesie płyty "Fantastic" i singla "Wake Me Up" popularność Wham! gwałtownie rosła. Kolejne single "Careless Whisper" (1984) i "Freedom" (1984) również odniosły ogromne sukcesy na listach przebojów. Stały się one nieodłącznym elementem repertuaru każdej dyskoteki i radia pop. Teledyski w równym stopniu przyczyniły się do rozpoznawalności zespołu, jak ich przebojowe piosenki. W tym czasie Wham! z sukcesami koncertowali w USA, Azji i Europie, zdobywając status jednej z najpopularniejszych grup popowych lat 80. Ich specyficzny, radosny styl na trwałe zapisał się w historii gatunku.
Rozwój kariery solowej George'a Michaela
Album "Faith" i utwór "Careless Whisper"
W drugiej połowie lat 80. coraz wyraźniej było widać, że to George Michael jest prawdziwą gwiazdą i motorem napędowym grupy. W 1984 roku wydał solowy singiel "Careless Whisper", który okazał się jednym z największych przebojów dekady. Po rozwiązaniu Wham! w 1986 roku Michael kontynuował karierę solową, wydając w 1987 roku album "Faith". Płyta i tytułowy utwór przyniosły mu ogromny sukces, a teledysk do singla "Faith", w którym Michael tańczył w skórzanej kurtce i jeansach, został ikoną epoki. Artysta został uznany seks-symbolem, a album sprzedał się w nakładzie ponad 25 milionów kopii.
Duety z Eltoniem Johnem i Arethą Franklin
O przejściu George'a Michaela do panteonu największych gwiazd pop świadczyły jego duety z uznanymi artystami. W 1991 roku nagrał razem z Eltoniem Johnem utwór "Don't Let the Sun Go Down on Me". Teledysk do piosenki został nagrany na koncercie na stadionie Wembley. Rok później Michael zaśpiewał z Arethą Franklin przebój "I Knew You Were Waiting (For Me)", który dotarł do 1. miejsca na liście Billboardu. Te collabracje ugruntowały pozycję Michaela jako jednego z najważniejszych artystów pop tamtych czasów.
Wizerunek seks-symbolu i coming out
Kariera solowa George'a Michaela wiązała się z kontrowersjami dotyczącymi jego orientacji seksualnej. Artysta konsekwentnie unikał jednoznacznych deklaracji, choć już pod koniec lat 80. pojawiały się plotki na ten temat. Oficjalny coming out przyszedł dopiero w 1998 roku, gdy Michael został aresztowany za "obsceniczne zachowanie" na publicznej toalecie. Wyznał wówczas, że jest gejem. Spowodowało to skandal, ale ostatecznie wzmocniło jego pozycję jako artysty, który miał odwagę publicznie przyznać się do swojej orientacji.
Ostatnie lata działalności i rozpad Wham!
Wydanie albumu "Music from the Edge of Heaven"
W 1986 roku ukazał się drugi i ostatni album studyjny grupy Wham! zatytułowany "Music from the Edge of Heaven". Promowały go single "Where Did Your Heart Go?" i "Edge of Heaven", które kontynuowały radosny, popowy styl charakterystyczny dla zespołu. Jednak komercyjnie krążek nie powtórzył sukcesu debiutu "Fantastic". Było to spowodowane rosnącą popularnością solowej twórczości George'a Michaela, który coraz bardziej dominował nad zespołem.
Pożegnalna trasa koncertowa w Chinach
Ogłoszona w 1986 roku trasa koncertowa Wham! w Chinach miała być pożegnalnym tournée grupy. Była to pierwsza zagraniczna trasa muzyczna, która odwiedziła ChRL od czasu rewolucji kulturalnej. Koncerty przyciągnął setki tysięcy widzów i zostały entuzjastycznie przyjęte, choć początkowo władze sprzeciwiały się wizycie "dzikiego" zachodniego zespołu pop. Trasa zakończyła się przebojem na stadionie w Pekinie i na zawsze zapisała Wham! w historii chińskiej kultury masowej.
Solowa kariera George'a Michaela po rozpadzie
Rozpad Wham! był nieunikniony ze względu na rosnącą popularność George'a Michaela jako artysty solowego. W 1987 roku wydał przełomowy album "Faith", który wyniósł go na szczyty list przebojów. Jego kariera nabrała jeszcze większego rozpędu w latach 90., kiedy to sprzedał ponad 100 milionów płyt na całym świecie. Choć sporadycznie nagrywał nową muzykę, pozostał jedną z największych gwiazd pop aż do swojej śmierci w 2016 roku. Dla wielu fanów na zawsze pozostanie przede wszystkim charyzmatycznym liderem kultowego duetu Wham!.
Dziedzictwo i wpływ Wham! na muzykę pop
Sprzedaż ponad 30 milionów płyt
Choć Wham! byli aktywni zaledwie cztery lata, zdołali sprzedać łącznie ponad 30 milionów płyt, stając się jednym z najpopularniejszych zespołów pop swoich czasów. Tylko w USA ich single rozeszły się w nakładzie przekraczającym 10 milionów egzemplarzy. Dzięki przebojom takim jak „Wake Me Up Before You Go-Go”, „Careless Whisper” czy „Last Christmas” na zawsze wpisali się do kanonu muzyki lat 80. Ich radosny, energetyczny styl miał ogromny wpływ na nurt europopu.
Uznane przeboje i teledyski w kanonie lat 80.
Wiele utworów Wham! na stałe zapisało się w historii popkultury lat 80. i do dzisiaj jest rozpoznawalnych dla wielu pokoleń. Teledyski
Podsumowanie
Kariera duetu Wham! była błyskawiczna, ale odcisnęła trwałe piętno na muzyce pop. W ciągu zaledwie czterech lat działalności stworzyli szereg ponadczasowych przebojów, które na zawsze wpisały się do kanonu lat 80. Ich radosny, energetyczny stylem zainspirował niezliczoną liczbę kolejnych wykonawców. Choć z biegiem czasu coraz wyraźniej widać było dominację George'a Michaela, na początku obaj członkowie wnieśli istotny wkład w brzmienie i wizerunek grupy. Dziedzictwo Wham! przetrwało próbę czasu i nadal ma rzesze oddanych fanów na całym świecie.
Tagi
Udostępnij artykuł
